Ochrona powierzchni

Ochronę powierzchni uzyskuje się poprzez chemiczne/elektrochemiczne lub fizyczne nakładanie powłok lub poprzez zmianę powierzchni elementu w stan odporny na korozję lub zużycie.

Oprócz możliwych efektów dekoracyjnych, głównym celem obróbki powierzchni jest uzyskanie ochrony antykorozyjnej dostosowanej do naprężeń i wymagań.

Na częściach stalowych o wysokiej wytrzymałości może wystąpić kruche uszkodzenie wywołane wodorem, np. w wyniku wytrawiania lub galwanizacji. Dlatego istotne dla bezpieczeństwa części poddawane dużym obciążeniom i wytrzymałości na rozciąganie Rm ≥ 1 000 MPa nie powinny być galwanizowane.

W takich przypadkach

− wymiarowanie powinno umożliwiać naprzemienne stosowanie materiałów o mniejszej wytrzymałości,

− należy określić materiał niepodatny na kruche pękanie wywołane wodorem,

− należy wybrać materiał trwały bez obróbki powierzchniowej lub

− należy wybrać inny proces powlekania w porozumieniu z rozwojem materiału.

Przykłady takich procesów są następujące:

− procesy specjalne (ZNS2, ZNS3);

− poszycie mechaniczne;

− obróbka cieplno-chemiczna;

− powłoki organiczne.

Części należy zawsze czyścić metodami mechanicznymi lub alkalicznymi. Jeżeli ze względów funkcjonalnych wymagane jest czyszczenie chemiczne, do przygotowania/czyszczenia należy używać wyłącznie kwasów z odpowiednimi inhibitorami.

W przypadku wyjątków, które podlegają uzgodnieniu z rozwojem materiału, należy podjąć środki zgodnie z normami DIN EN ISO 4042 i DIN 50969-1, aby uniknąć kruchych pęknięć wywołanych wodorem.

Wymagania dotyczące części o wysokiej wytrzymałości

W przypadku części o wytrzymałości na rozciąganie Rm ≥ 1 000 MPa procesy obróbki powierzchniowej i cieplnej muszą być zgodne z najnowocześniejszą technologią zapobiegania kruchym uszkodzeniom wywołanym wodorem.

Dotyczy to szczególnie powłok galwanicznych. Nawet w przypadku powłok płatkowych cynku części nie mogą być trawione kwasami bez inhibitorów podczas obróbki wstępnej.

Czas pomiędzy obróbką wstępną a powlekaniem powinien być możliwie najkrótszy.

Powłoki galwaniczne cynkiem i stopami cynku nie są dozwolone w przypadku części o wytrzymałości na rozciąganie Rm ≥ 1 200 MPa.